Δεκάδες απόφοιτοι, αλλά και μεγάλες εταιρείες κυρίως από τον επιστημονικό χώρο που προέρχομαι – γεωλογία με ειδίκευση γεωπληροφορικής – εκφράζουν μεγάλο προβληματισμό για το χάσμα μεταξύ ικανοτήτων αποφοίτων και αναγκών εργασίας.
Από τη μία πλευρά βρίσκεται το εκπαιδευτικό σύστημα. Ορισμένα από τα γνωστικά αντικείμενα βασίζονται σε παλαιές σημειώσεις και εκφράζουν ξεπερασμένες γνώσεις. Πολλά από τα προγράμματα σπουδών, ακόμα και σε μεταπτυχιακούς κύκλους, απέχουν πολύ από τις ανάγκες της σημερινής κοινωνίας, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις θετικών σχολών.
Από την άλλη πλευρά του προβλήματος βρίσκονται οι φοιτητές που ακόμα και εκείνοι που ανήκουν στη μειοψηφία έχοντας ολοκληρώσει ευσυνείδητα τις σπουδές τους, δεν έχουν ποτέ διερωτηθεί σε τι θα διαφέρουν από τους χιλιάδες συναδέλφους τους.
Έκπληξη, ανησυχία και απορία...
O πρόεδρος του παγκοσμίως γνωστού Πανεπιστημίου Ρaris-Sorbonne (Ρaris ΙV), κ. Jean-Robert Ρitte, ανακοίνωσε ότι το γαλλικό ίδρυμα βρίσκεται στη διαδικασία αναζήτησης συνεργασιών με επιχειρηματίες στην Ελλάδα για την υλοποίηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Τα νέα τμήματα θα είναι έτοιμα να δεχθούν Έλληνες φοιτητές από το ακαδημαϊκό έτος 2008- 2009.
Το διάσημο γαλλικό πανεπιστήμιο ενεργεί αυτήν την περίοδο διερευνητικές επαφές στην Ελλάδα για να προσφέρει - έναντι διδάκτρων - μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική, το Μάρκετινγκ, τη Διαφήμιση, την Επικοινωνία και Δημοσιογραφία, την Πληροφορική και τις Διεθνείς Σχέσεις. Όπως αναφέρθηκε, οι καθηγητές θα είναι πιθανότατα αποκλειστικά Γάλλοι, το Γαλλικό Ινστιτούτο θα συντονίσει την προσπάθεια και ο έλεγχος των όποιων συνεργασιών επιλεγούν θα είναι πολύ αυστηρός.
Μεγάλες διαστάσεις λαμβάνει το θέμα του αριθμού των βιβλιογραφικών αναφορών, το οποίο σε πολλές από τις εκλογές μελών ΔΕΠ ανάγεται στο βασικότερο κριτήριο εκτίμησης της επιστημονικής αξίας του υποψηφίου. Ο αριθμός των αναφορών σε μία δημοσίευση, αναμφισβήτητα αποτελεί κριτήριο καταξίωσης της δημοσίευσης. Πρέπει όμως να συνεκτιμηθεί πλήθος παραμέτρων, όπως είναι ο τρόπος καταγραφής και αναζήτησης των αναφορών, το επιστημονικό πεδίο και το είδος της δημοσίευσης.
Το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος θα στηρίξει την όλη του προσπάθεια στην υψηλού επιπέδου έρευνα και διδασκαλία. Γι’ αυτό, μεταξύ άλλων μέτρων, έχει δρομολογήσει προσλήψεις νέων πανεπιστημιακών που έχουν ήδη δημοσιεύσεις, σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά κύρους. Θα ήταν ευχής έργον να προέρχονται και από την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας.
Παράλληλα, θα ισχυροποιήσει τη θέση του με επισκέπτες καθηγητές διεθνούς παρουσίας με τους οποίους θα επιδιώξει και συνεργασία στην έρευνα,λέει ο πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής του Διεθνούς Παν/μίου, Κώστας Γραμμένος.
Στην έρευνα σκοπιμότητας για την ίδρυση του Διεθνούς Παν/μίου (διενεργήθηκε από το ΑΠΘ) επισημαίνεται η μεγάλη καθυστέρηση της Ελλάδας να εισέλθει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό παροχής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης: «Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ το ελληνικό κεφάλαιο, δημόσιο και ιδιωτικό, επένδυσε σημαντικά στη ΝΑ Ευρώπη μετά το 1989 κι ενώ η χώρα μας έχει δεχθεί εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, η ελληνική ανώτατη εκπαίδευση παρέμεινε εσωστρεφής και λίγο πολύ αδιάφορη στη νέα εποχή.
Η ΝΑ Ευρώπη εισήλθε στον χώρο της αγγλόφωνης μη κρατικής ανώτατης εκπαίδευσης σχετικά πρόσφατα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η τουρκική κυβέρνηση κρατικοποίησε το αγγλόφωνο Roberts College της Κωνσταντινούπολης και το μετονόμασε σε Παν/μιο του Βοσπόρου (Bogazici University).
Μια δεκαετία αργότερα, η στρατιωτική κυβέρνηση άλλαξε το νομικό πλαίσιο και επέτρεψε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ορίζοντας αυστηρά πλαίσια λειτουργίας. Αποτέλεσμα ήταν η ίδρυση του Παν/μίου Bilkent στην Άγκυρα (1984), που είναι το πιο πετυχημένο σήμερα πανεπιστήμιο της Τουρκίας με 10.000 φοιτητές. Από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες, πρωτοπόρος υπήρξε η Ουγγαρία, στην οποία εγκαταστάθηκε το Central European University (CEU) που χρηματοδότησε ο Soros, ενώ σήμερα έχει εννέα πανεπιστήμια. Η Βουλγαρία ακολούθησε με τέσσερα πανεπιστήμια, η Ρουμανία με επτά, η Τουρκία με οκτώ και, τέλος, η FYROM με ένα πανεπιστήμιο.